Er zijn mensen die hebben vanaf de eerste dag op aarde het meest geweldige leven dat je je kunt voorstellen. Liefhebbende ouders, veel vriendjes op school, goede cijfers en een goede opleiding. Leren de liefde van hun leven kennen, huisje, boompje en beestje. Een succesvol leven en laten al hun dromen één voor één uitkomen.
Dan zijn er mensen die hebben vanaf de eerste dag in hun leven het ene obstakel na het andere te overwinnen. Groeien als kind op in een hele nare situatie, voelen zich niet geliefd, hebben misschien te maken met misbruik. Op school vallen ze buiten de boot, worden heel erg gepest en dat kan de reden zijn of helemaal niet, maar halen dan ook niet de beste cijfers.
Komen op een leeftijd van misschien 40 en hebben nog steeds geen geluk lijkt het wel. Huwelijk op de klippen, problemen op werk, financieel wil het maar niet beter gaan. Wat ze ook doen, wat ze ook proberen.
Misschien wel de meest gestelde vraag is; “Waarom, waarom ik?”
Vaak zie je ook boosheid naar de mensen toe die het wel goed gaat, haat en jaloezie spelen zelfs vaak een rol. Met als gevolg dat je nog meer verdriet ervaart over hoe jou leven dan verloopt.
Er is geen kant en klaar antwoord op deze vraag, zeker niet een antwoord die je buiten jezelf kunt vinden, maar er is wel een antwoord. Ik wil je vragen om een andere kijk te gaan nemen op alle gebeurtenissen in je leven. Ik wil je meenemen naar al die gebeurtenissen en niet te kijken naar de ellende die je ervaren hebt, maar naar wat het jou nu op dit moment kan gaan brengen!
Zonder twijfel is je eerste gedachte; “Het heeft mij helemaal niks gebracht behalve verdriet en pijn!”. Toch wil ik je vragen om verder te kijken.
Wanneer jij een jeugd hebt doorleeft gevuld met verdriet omdat jij je altijd alleen hebt gevoeld, omdat jij je nooit begrepen hebt gevoeld, een jeugd waarin misbruik is geweest, waarin je geen liefde hebt ervaren, dat is vaak een reden voor jou om boos te zijn en boos te blijven op de wereld. Boos te zijn op de mensen om je heen en boos te zijn op het leven zelf.
Toch wil k je aangeven dat het ook een excuus is voor jezelf om alles wat er mis blijft gaan te verantwoorden.
Er is niks of niemand die jouw perspectief op het leven kan veranderen, behalve jij zelf. Er is niks of niemand die jouw leven kan veranderen, behalve jij zelf.
Wanneer je jong bent is dat inderdaad heel moeilijk, je kunt niet loskomen van bepaalde situaties, je bent afhankelijk van de volwassen maatschappij. En toch diep in je vind je zo nu en dan een plekje waar niemand bij kan komen, een veilig plekje waar je kunt huilen maar ook waar zo en dan een glimlach gevonden wordt en waar je dromen te vinden zijn. Later als ik groot ben wordt een mantra voor je, later als ik groot ben…
Dan ben je groot en wat dan? Het verdriet dat je ervaren hebt heeft littekens achter gelaten en die littekens doen pijn, de wonden zijn niet geheeld en steeds weer wordt je eraan herinnerd. Dat zijn de momenten dat je terug zou moeten naar die veilige plek in jou die jou hoop gaf. Die veilige plek die je liet dromen over een beter leven. Die plek wordt meestal niet meer opgezocht en het leven wordt voortaan ervaren als een straf.
Het leven is geen straf, hoe naar ervaringen in je leven ook kunnen zijn, er zit iets in verscholen. Ik ga dit geen lessen noemen, want dat zijn het niet. Je kunt geen les leren uit een jeugd waarin je mishandeld bent. Het gaat om wat het je meegeeft voor de toekomst en wat jij er voor jezelf uit kunt gaan halen.
Geloof het of niet, in ellende zit ook moois verscholen. Inderdaad verscholen, je moet er wel in kruipen, in jezelf kruipen en gaan voelen wat het betekend voor jou.
Er zijn momenten in je leven die zo mooi zijn, een korte ontmoeting met iemand die je net even dat gevoel geeft dat je geliefd word, een gesprek met iemand die plaatsvind op het moment dat je het echt niet ziet zitten en waar je ineens door inziet dat er mogelijkheden zijn om uit dat nare gevoel te komen, of juist er even voor zorgt dat je een gevoel van geluk voelt die zo sterk is dat je alles weer aankunt. Een vreemde die je even een handje helpt, je een glimlach schenkt en je op die wijze de dag weer heeft doorgeholpen. Je kijkt uit het raam en voelt ineens je tranen over je wangen, tranen van puur geluk omdat je beseft dat je geniet van de simpele zonnestralen die je kamer verlichten.
Die momenten worden vaak gezien als mooi maar ze zijn dan snel voorbij en worden weer vergeten. Maar ik wil je aangeven dat het juist die momenten zijn die er toe doen. Ze zijn helemaal niet kort, ze zijn juiste bedoeld om bij je te dragen en duren een leven lang zolang je ze niet loslaat!
Die momenten, die gesprekken, dat gevoel daar zitten je antwoorden! Ga eens terug naar zo´n moment en haal dan terug dat gevoel dat je ervan kreeg, dat warme liefdevolle gevoel voor jezelf, dat gevoel van hoop.
Je hebt dit echt ervaren, dat garandeer ik jou!
Dwaal niet rond in het gevoel van wanhoop, dat zorgt er alleen maar voor dat je wanhoop blijft ervaren. Begin met een kleine stap, haal dat ene moment terug in gedachten en voel datgene waar je zo blij van werd en ga met dat gevoel aan de slag. Neem elke nieuwe beslissing in je leven met dat gevoel in je, met dat gevoel voor ogen in je toekomst.
Je leven is niet bedoelt om alleen narigheid te ervaren. Je weet als je er goed over na denkt dat wanneer je doodongelukkig bent in bijvoorbeeld je huwelijk, dat je er iets aan kan veranderen. Dat wil niet zeggen dat dit makkelijk zal zijn, maar de uitkomst zal beter zijn dan te kiezen voor het moment zoals die nu is. Je weet dat wanneer je niks verandert de rest van je leven zo zal blijven.
Wanneer je thuis een leven vol van ellendige situaties hebt ervaren, haal eruit hoe het anders kan, haal eruit dat jij met je kinderen anders om zal gaan en ze datgene zult geven waar jij naar verlangde en waarvan jij denkt dat het belangrijk is.
Wanneer je gepest ben op school, in en in gepest dat je er jaren doodongelukkig van bent geweest en dat nog steeds voelt, stap naar voren en ga liefdevol met anderen om, laat zien aan je medemens dat jij weet hoe het voelt wanneer je buiten de groep valt. Laat weten dat jij je armen wel open houd voor een ander.
Weet dat wanneer jij liefde geeft dat je dit ook zal krijgen, als is het op dat moment alleen van jezelf. Begin daar ook, begin met jezelf liefde te geven, hoe meer liefde je hebt voor jezelf, hoe meer je dat zal uitstralen, hoe meer liefdevolle mensen en situatie je zult ervaren!
Herhaal niet de woorden; “ Waarom, waarom ik?”.
Herhaal de woorden; “ Wat kan ik doen om de situatie te veranderen, wat kan ik doen om me blij te voelen?”.
Op het moment dat je dat keert zullen de antwoorden komen, zal ervoor gezorgd worden dat op de juiste momenten de juiste personen zich aandienen om je hierbij hulp te bieden.
Op dat soort momenten zal je weten dat alles dat je mee hebt gemaakt in je leven wat niet fijn was je meer heeft gegeven dan je ooit had kunnen denken!
Kijk naar elke ervaring in je leven en kijk naar iedereen die daar een rol in heeft gespeeld. Iedereen heeft een reden gehad in jouw bestaan en weet dan ook dat er in elke situatie, in elk stukje verdriet en zo ook in elk stukje vreugde een belangrijke betekenis voor jou verscholen zit.
Er zal dan een moment zijn in je leven, een kort en heftig moment waarin jij tot in je diepste zijn zult weten; “ Daarom, daarom ik!”
Jouw leven is belangrijk, net als dat van een ander. Jouw leven heeft ook recht op geluk en voorspoed, jouw leven doet ertoe.
Jij doet ertoe…!
Liefs,Lua