Ik merk dat ik eigenlijk weer in hetzelfde stukje zit als toen ik een kind was, als toen ik een tiener was, als toen ik een jongvolwassene was als toen ik was wie ik nu ben!
Kun je mij nog volgen? Ik vind het knap als je dat kan, ik namelijk kan mijzelf heel vaak niet meer volgen ?
Ik heb sinds tijden, ik weet niet hoe lang geleden, aan moeten geven bij mijn zo bijzondere en zo dierbare vriendin Jeanet aan moeten geven dat ik het even echt niet meer kon. Ik kon even niet meer schrijven, niet meer doen wat ik hoorde te doen. We waren net een nieuw project gestart, net gelanceerd en ineens ging bij mij het licht uit.
Zo vreselijk moe en waarvan?
Tja van al die ballen in de lucht willen houden. Van het allemaal zo goed mogelijk willen doen. Van de beste versie willen zijn die ik kan zijn…voor anderen!
En daar was het dan ineens, deze week kwam ineens het besef, de beste versie van mijzelf willen zijn…voor anderen…maar hoe zat het met mij?
Mijn privé leven is een soort van open boek, zeker als het gaat om het verleden, ik praat daar vrij makkelijk over, maar het NU, dat is echt wel een ander verhaal. Daar komt zoveel meer bij kijken dat ik soms niet meer weet wie ik hoor te zijn naar vooral eigenlijk de buitenwereld. Zonet stond ik naar buiten te staren en wist ik ineens ook, het is genoeg!
Ik zag in het raam mijn spiegelbeeld en zag hierin mijn tattoo die heel duidelijk zegt: Don´t die with the music still in you!
En mijn music is gewoon wie ik ben en ben geworden in de loop van de tijd sinds ik deze aardbol besloot te bezoeken. En dan ook echt doe wat ik leuk vind, mijn passie volg, want hoe gaaf is dat?!
Ik wil niet anderen kwetsen, ik wil gewoon echt niet anderen verdriet doen. Ik wil geen ruzie met mensen en ik wil zeker niet boven wie dan ook staan, simpelweg omdat ik van mening ben dat ik één ben met elk mens op aarde. Ik geloof er heilig in dat er geen grenzen horen te zijn. Ik geloof er heilig in dat deze wereld, deze aardbol van ons allemaal is…en dat we echt oprecht allemaal één zijn.
Maar nog veel meer geloof ik in dat we altijd eigenaarschap horen te nemen over ons leven en ook dat van onze kinderen als het gaat om deze aarde, om hun leven, om hun recht!
Want wie denken wij eigenlijk dat we zijn, dat we zomaar kinderen op deze aarde mogen zetten en dan lekker onze eigen gang mogen gaan en doen en laten wat we willen en dan nog het lef hebben om te zeggen tegen onze kinderen dat we de beste bedoelingen hebben?
Ruim 20 jaar geleden zette ik mijn eerste kind op deze wereld. Dit was oprecht mijn hartenwens ik wilde als sinds klein meisje kinderen en nu weet ik ook waarom en de reden was eigenlijk verre van oké!
Ik wilde laten zien aan mijn eigen kinderen dat ik wel een goede moeder kon zijn. Dat ik wel begreep wat liefde was, dat ik wel wist hoe het allemaal moest.
En nu denk ik heel vaak, wat heb ik gedaan?
Heb ik spijt? Heel eerlijk gezegd ja eigenlijk wel heel vaak en niet om mij of om mijn kids …ik hou zoveel van ze maar wel het stukje, wat heb ik HEN gedaan?!
Ik heb inmiddels twee prachtige kinderen die ik uit puur egoïsme besloten heb op deze wereld te zetten en nu?
Zeker dacht ik in het begin dat het ging om liefde en trouwens nog steeds is dat nummer 1 bij mij, en ik hou ook zielsveel van ze!
Maar later, je gaat mee in wat nodig lijkt te zijn en soms ook gewoon is in deze maatschappij. Ze gaan naar school, je geeft ze wat je kunt, je gaat ervoor…nee IK ging ervoor in mijn uppie en ik ben daar heel trots op!
En ik sla nu ineens een heleboel jaren over en dan heb ik ineens een kind die op het punt staat om het huis uit te gaan….ik hield mij toen groot en precies, toen alles ingepakt was en alles klaar stond en hij boven was op zijn kamer, toen brak ik….tranen met tuiten want mijn mannetje ging weg!
Hij kwam toen ineens beneden, zag mij huilen, troostte mij en ik zei wel honderd keer, dat het oké was, hoorde erbij en ik ging hem gewoon vreselijk missen.
En het was inderdaad oké en dat is het nog steeds…de jongste en ik vonden onze draai en prima allemaal.
Bijzonder is dat dan toch, dat de tijd altijd voor alles zorgt, mits je dit zelf ook wilt en toelaat?
Neem ik je weer mee, terug in de tijd…Mijn oudste werd geboren en ik heb letterlijk zonder overdrijven 15 maanden hooguit 3 uur geslapen per nacht. Ik kon echt niet meer en toen het probleem echt duidelijk werd, althans problemen waren het, kwam er eindelijk rust.
Problemen waren in eerste instantie koemelk eiwitallergie en te veel prikkels door mij zelf aangebracht. Ik heb dit aangepakt wat betreft prikkels, en binnen één middag was dit probleem verholpen.
De koemelkeiwit allergie was al eerder aangepakt maar had dus inderdaad 14 maanden geduurd want het consultatiebureau wilde er niet aan dat het daar aan kon liggen. Nee mijn kind was het probleem…hoe the fuck kan en baby het probleem zelf zijn????
Ik ben altijd iemand geweest die dwars ligt en ga dan wel zelf op zoek naar info en geloof mij, in die tijd was het vele malen minder makkelijk dan nu! Of te wel heel moeilijk!
En dan leer je dat koemelk helemaal niet zo handig is voor de mens. Dat ik super veel melk had gedronken tijdens mijn zwangerschap omdat mij verteld was dat dit zo goed was en toen bleek dat dit juist averechts had gewerkt.
Ik leerde toen voor het eerst dat juist door het drinken van koemelk wat zogenaamd kalk aanvult/geeft aan je lichaam, dat het juist kalk onttrekt aan je lichaam!
En ik leerde dat melk vol zit met groeihormonen omdat koeien heel veel melk moeten geven en dus in plaats van dat een koe 25 jaar meegaat, juist minder lang meegaat omdat het volgepropt wordt met hormonen en dus de uiers zijn groter en oh ja….de melk zit vol met allerlei shit wat je NIET wilt…want door die groeihormonen ontsteken de uiers heel snel en krijgen de koeien flinke hoeveelheden aan antibiotica en jawel het feest is compleet!
Nou ja inderdaad, dit kreeg ik niet mee op school. Op school hadden we de melkpakjes die ons allemaal zouden helpen gezond te groeien met sterke botten!
Ik heb mijzelf absoluut verder onderricht, net als dat ik altijd heb gezegd dat ik mijzelf heb opgevoed…en ik werd absoluut wijzer en als cadeau werden mijn beide kinderen gezonder.
Ik zal nooit diegene zijn die als een kudde schapen volgt zonder na te denken!
Toen ik dit leerde besloot ik de koemelk voorgoed uit mijn huis te verwijderen en dit is ook inderdaad nooit meer mijn huis in geweest!
Mijn kinderen voelden zich beter, en uiteindelijk gewoon fantastisch!
Nu neem ik jou de toekomst weer in, ga je mee? We spoelen de tijd weer door…..
Anno 2019…mijn oudste zoon vraagt mij de film te kijken ”cowspiracy”.
Ja zal ik doen…en wat ik zeg dat ik doe, doe ik ook!
Ik ben mij kapot geschrokken en heel eerlijk, eigenlijk wist ik al het grootste gedeelte maar er kwam nog zoveel meer bij!
En zoals ik mijn cliënten altijd in de praktijk vraag:” Ben je bereid schuld los te laten?”
Nou dat werkte voor mij absoluut niet meer!
Want mijn conclusie was heel duidelijk: dus ik heb uit egoïsme ervoor gekozen om twee kinderen op deze aardbol te gooien! Ik neem daar mijn verantwoordelijkheid voor en zal alles op alles zetten om voor ze te zorgen en het beste te bieden dat ik maar kan…maar nu blijkt dat precies alles dat ik doe, er eigenlijk voor zorgt dat ik ze hun wereld ontneem? Letterlijk ontneem!!!
Tranen met tuiten tijdens het kijken van de film en ik appte mijn oudste dat ik het begreep en de film echt niet verder kon kijken.
Hij smeekte mij bijna om deze echt af te kijken, het zou echt meevallen aan het einde…het heeft denk ik twee dagen geduurd of zoiets en ik heb dit gedaan…het einde staat mij bijna toch echt niet meer bij…alleen nog het gevoel van schuld en een sterk gevoel van eindelijk mijn verantwoordelijkheid nemen voor wat ik gedaan heb en nu doe!
OP 17 maart 2019 besloot ik helemaal te stoppen met vlees te eten en zo ook welke dierlijke producten dan ook. Deed ik dit toen uit liefde voor de dieren? Welnee zeg, ik dacht echt niet aan dieren als ik mijn biefstukje in mijn mond stak hoor, echt niet!
Nu is dat wel iets anders en wil ik het gewoon niet meer, een dier doden voor mijn voedsel. Waarom zou ik dit doen als dit helemaal niet nodig is voor mijn eigen gezondheid en overleving als mens.
Maar het ging hierom…IK en echt IK zet mijn kinderen op deze aardbol en vervolgens zorg ik er zelf voor dat hun aardbol vernietigd wordt door MIJN eigen gedrag!
Mis ik vlees eten? Nope niet echt, of eigenlijk gewoon niet…ik mis bepaalde gerechten maar hé wat als ik je zeg dat je dat ook echt kunt overleven!
Mijn oudste zoon Giovanni heeft meerdere keren aangegeven dat hij niet wil dat ik negativiteit krijg i.v.m. mijn overtuigingen.
“Mams, niet ingaan op milieu dingen en vlees en vegetarisch en veganistisch leven enz op social media.
Jij hebt zo hard gewerkt voor je praktijk, je studie, niet doen!”
Vanavond zag ik mijn spiegelbeeld en zag ik mijn tattoo en ik wist dat ik niet oké was met niet mijzelf zijn.
Ik bijt de hele week al op mijn tanden en kiezen wat betreft het hele verhaal over de veestapel verkleinen en ik ben klaar met bijten op mijn kiezen want ik heb GVD letterlijk mijn kies afgebroken en kon dus weer richting de tandarts!
Ik ben de laatste die mensen, dus in dit geval boeren falliet willen laten gaan. Hallo zeg…als er nu besloten wordt dat de wereld gered kan worden door hypnotherapie af te schaffen, denk je dat ik dat oké ga vinden? IK wil oplossingen hiervoor!
Waarom strijden we niet daarvoor? Oplossingen voor de boeren, zodat deze hardwerkende mensen ook mogen en kunnen overleven!
Maar please stop met dom doen en dom denken en dom handelen.
Iedereen heeft kinderen of kent kinderen. Een ieder van ons NU weet dat die er over 100 jaar niet meer is en dat is prima maar onze kids toch wel?
Lieve mensen, een ieder doet wat die denkt dat goed is en ik doe dat gewoon ook maar stop met dingen bedenken, dit zijn wetenschappelijke onderzoeken en hé je kunt niet gaan zeggen dat onderzoek vnd ik wel leuk en past bij mij dus dat is oke´maar deze die past niet bij mij levenstijl dus nee, daar ga ik niet voor.
Get real en neem eigenaarschap!
Mijn vraag is dan nu echt aan jou:
Informeer jezelf eens met echte wetenschappelijke artikelen en niet met bullshit!
Ga geen foto´s verspreiden over wat zogenaamde milieuactivisten voor zooi achterlaten en boeren niet (nooit van fotoshop gehoord?)
Denk gewoon eens echt logisch na en dan kom je er vanzelf achter dat je zelf een verantwoordelijkheid draagt over onze aardbol!
Ik ben opgegroeid in de koude oorlog tijd, fucking fucked op tijd vol met angsten dat de wereld zou eindigen door kernwapens maar de Amazone was toen ook echt al een dingetje! Denk je nu echt dat met de jaren 80 dit specifieke probleem ook ineens verdween?
Nope…wake up mensen!
De Amazone is nog steeds een enorm probleem en zeker wel delen van al die berichten heeft zeker een impact maar wat dacht je van dit:
Een groot deel hiervan wordt verbrand voor ons hier in de westerse wereld!
Er is ruimte nodig voor runderen, jouw biefstukje! Er is ruimte nodig voor sojabonen! En nee niet voor ons, maar om die runderen weer te voeren!
Oh ja dan hebben we nog een enorm stuk Amazone nodig voor palmolie, want niet alleen om ervoor te zorgen dat onze pindakaas en chocopasta goed smeerbaar is maar ook natuurlijk zodat we de arme mensen die ooit in Afrika waren…nu ook daar kunnen uitbuiten.
En zeker wel dat ik nog heel veel details vergeet te benoemen, maar word je al niet beroerd genoeg van al dit vorige?
Ik wilde een maand geleden een pak koekjes kopen voor iemand waar ik bij op de koffie ging en toen dacht ik lekker, koffie fondants en dat blijkt dat hier runderbeenderen in zitten? Waarom?????? Kom op mensen waar TF zijn we mee bezig? Ik wilde gewoon een koekje!
En dat is het dus. Dat is wie ik echt ben! Ik vind dat deze wereld beter mag worden, ik werk met kids omdat ik ze alle goeds gun en echt wil dat ze hun ding kunnen doen in hun leven en dus …misschien niet zo belangrijk maar volgens mij om dit te kunnen doen hebben ze een soort van wereld nodig? Die ene plek waar ze ook in voort kunnen bestaan? Misschien? Just saying!
Dit is dus ik, Lua die echt wel van iedereen houdt maar het gewoon zat is om te zwijgen want ik ben op dat moment niet oké bezig…
Als 15 jarig meisje liep ik mee in een Ban The Bom demonstratie en het wordt tijd dat ik dat jonge meisje weer tevoorschijn haal.
Hé dit is ik, dit is wie ik ben, dit is waarom ik met kids werk, dit is waarom ik mij hele levensstijl heb veranderd!
Denk erover na, dat is het enige dat ik je vraag, denk erover na en vraag jezelf af in hoeverre kinderen het recht hebben nadat wij besloten ze erin te schoppen, op deze wereld?
Als je jouw kind aankijkt, jouw neef of nicht ..gewoonweg dat ene kind waar jij om geeft…denk dan bij he eerst volgende hapje dat je neemt aan vlees, en zeker rundvlees…in hoeverre je echt dat kind en leven en een wereld gunt?
Liefs van mij, omdat ik van je hou als mens, ongeacht of je het mij eens bent of niet!