Ik zal hier waarschijnlijk bij velen niet echt punten mee scoren, maar ach….denk ook niet dat dit mijn doel in het leven is.
Ik verbaas mij heel erg de laatste tijd wat betreft bepaalde post die op FB worden geplaatst…en ik vraag mij dan ook echt af;” beseffen mensen niet goed hoe tegenstrijdig ze dan eigenlijk zijn in hun post?”
Ik zal dit toelichten, maar eerst een kort verhaaltje. Ik zou Lua niet zijn als er niet heel wat meer lettertjes aan voorbij gaan voor ik bij topic ben!
Ik denk dat iedereen of althans de meeste van ons in ieder geval zich hier wel in herkent.
Je wilt niet steeds van alles opgedragen krijgen van anderen! Je wilt zelf beslissen wat je doet, welke redenen je daar ook voor hebt. We zijn volwassen en bepalen nu gewoon hoe wij in het leven willen staan, toch?
Precies! Toch is er op de een of andere wijze het gedrag, of de keuzes, ik weet niet hoe dit te benoemen, dat wij wel veelvuldig eisen stellen aan anderen! Dus hiermee bedoel ik dat wij toch een bepaalde gedachte, mening en/of verwachting hebben en anderen moeten daar schijnbaar aan voldoen.
Ik zal als eerste voorbeeld een heel gevaarlijk onderwerp aangeven, iets waar ik het liefst ver van weg blijf, maar ik denk dat het wel handig is gezien het onderwerp waar dit blog over gaat.
Sinterklaas! Jawel, het hele gebeuren, al jaren inmiddels, omtrent wel of geen zwarte Pieten enz.
Nope, ik ga hier absoluut niet mijn mening over geven, want het is mijn mening namelijk en zoals ik al eerder aangaf jij en ik zijn volwassenen en we bepalen nu zelf hoe wij in ons leven staan. En dragen hier ook zelf verantwoording over!
Waar het mij hier dus ook over gaat is niet welke mening de ander heeft als meer, een mening opdringen aan anderen en dan ook nog eens op de meest negatieve wijze die we maar kunnen bedenken.
Ik vind het jammer dat we niet gewoon elkaars mening aan kunnen horen en misschien, heel misschien of de ander proberen te begrijpen of gewoon accepteren dat het een andere mening is! Kijken naar hoe je elkaar tegemoet kunt komen en toch elkaars waarheid accepteren als zijnde wat het is, diegene´s waarheid.
Maar afijn, dat is zoals ik er naar kijk….maar wat nog meer, waar doel ik nu eigenlijk op?
Nou…4 mei! Jawel, dodenherdenking en de 2 minuten stilte.
Ik zal eens uitleggen hoe ik hier in stond. Ik heb dit mijn kids meegegeven als belangrijk om te doen, uitleg gegeven waarom dit gedaan werd en waarom dit wel of niet belangrijk was voor mij als mens toentertijd .
Net als met stemmen, ik vind dat belangrijk, ik heb ze als kind ook altijd meegenomen. Mijn mening gedeeld en nu mijn oudste meerderjarig is, ook duidelijk gemaakt…jij bepaalt nu wat jij er wel of niet mee doet!
Maar dan dus nu 4 mei…ook hier heb ik mijn stukje mee gegeven aan mijn kids en het is aan hen wat zij er nu mee doen, want iets opdringen omdat ik vind dat iets wel of niet moet…dat is niet mijn uitgangspunt. Ik geloof er heilig in hoe meer je iemand iets op wilt dringen hoe meer weerstand je krijgt. Zeker bij kinderen!
En dan zie ik de laatste dagen allerlei berichten over 4 mei verschijnen op de tijdlijn. Foto´s die veranderd worden en waar bij staat, ik hou 2 minuten stilte op 4 mei…dat vind ik super gaaf. Want? Nou dit is toch een mooie wijze van aangegeven hoe jij erin staat en tegelijkertijd een open manier om anderen er wel of niet over laten nadenken.
Het gaat over de oorlog, tweede wereldoorlog, nu ook andere oorlogen. Slachtoffers herdenken. Voor hen die vielen…en zeker wel het stukje laat dit nooit meer gebeuren.
Oorlogen, dictaturen…je moet er niet aan denken dit mee te moeten maken…en zeker erbij stilstaan was voor mij altijd belangrijk. Mijn kinderen meegeven waarom, op mijn wijze, zoals ik erin stond, en wat een ander vond, hoe die erin stond en misschien bij hele andere dingen stilstond. Helemaal oké, ieder zijn ding!
Iedereen doet dit op eigen wijze. Hoe ik dit jaar dit ga doen, geen idee…mijn mening verandert ook en ik sta ook anders in het leven. Ik wil de dingen doen waarvan ik denk dat het belangrijk is op mijn wijze en zeker altijd zonder een ander te hinderen of te kwetsen…maar daar gaat het even niet over.
4 mei, het herdenken van een tijd die geweest is, tijden die nog zijn. Tijden waarin mensen geen eigen mening meer mochten en nu helaas nog steeds niet mogen hebben op vele plekken in deze wereld. Waar om dan in het verleden te blijven, mensen vermoord werden als ze deze hadden…de dag erna vieren we vrijheid, we leven in een democratisch land en we mogen stemmen en zoveel moois wat dit land ons nu te bieden heeft…maar bovenal voert voor mij de boventoon: VRIJHEID EN VREDE!
Heel eerlijk en oprecht? Als ik teksten tegenkom, en niet 1 keer maar echt behoorlijk wat keren, zoals;
4 mei is dodenherdenking, elke misselijke mafkees die het gore lef heeft om dan juist herrie te gaan maken help ik graag om stil te zijn.
Ik vraag mij dan af? Weet je ook eigenlijk waarom je stil wilt zijn? Want ik denk dat de wijze waarop dit gebracht wordt niet echt vredelievend is en zo ook, was het niet juist dat de stilte voor hen die vielen ook wel is omdat zij voor ons hebben gestreden om in dit vrije land te leven waarin we niet een Hitler hebben die ons verteld wat we moeten denken, vinden, voelen, geloven en doen?
Is het nu een oordeel van mijn kant? Nee dat nu ook weer niet, meer wel een vraagteken of dit nodig is op deze wijze? Want wie ben ik om een ander te gaan vertellen wat wel of niet te doen?
En als je het belangrijk zou vinden om een ander te gaan laten begrijpen waarom die dit zou moeten doen. Bereik je dan niet veel meer door een gesprek aan te gaan, of te delen waarom dit voor jou belangrijk is en waarom je van mening bent dat we dit allemaal zouden horen te doen.
Mijn mening?
Mijn mening is eigenlijk heel simpel! Als jij niet stil wilt zijn op 4 mei, mag je dat helemaal zelf weten! Wil jij geen Sinterklaas vieren om welke reden dan ook, helemaal oké! Vind je stemmen belachelijk, doe je het lekker niet!
Dat is mijns inziens een deel dat hoort bij leven in vrijheid….
Doe echt wat jij denkt dat goed is, hopelijk doe je dit wel op een wijze dat je de ander ook laat zijn en doen wie die is en wat die wil.
Mijn voorstel is dan toch; praat met elkaar, leg elkaar geen dingen op. Ik denk dat we een heel stuk verder komen hiermee dan te doen wat we op dit moment aan het doen zijn.
Maar hé…dat is mijn mening ?