Er is een emotie die vaak gevoelt wordt waar je werkelijk helemaal niks mee kunt en het enige dat het je geeft is ellende. Het gaat om schuldgevoelens.
Hoe vaak gebeurd het niet dat jij je schuldig voelt over een keuze die je hebt gemaakt of over iets wat er tussen jou en een ander is gebeurd. Of omdat jij toch je eigen keuzes hebt gemaakt, toch je eigen hart hebt gevolgd en de ander daardoor aangeeft gekwetst te zijn.
Je wordt boos op jezelf, je kunt jezelf wel voor je kop slaan. Je neemt het gevoel dag in dag uit met je mee….maar waarom? Wat doet het voor je behalve dat je er doodongelukkig door wordt. Je lichaam reageert er zelfs op, last van je maag, je immuunsysteem reageert erop, hoofdpijn en wie weet wat nog meer!
Je schuldig voelen is zo vreselijk nutteloos! Je gaat er namelijk niks door bereiken of veranderen. Wat je doet is alleen maar jezelf straffen. En waarvoor? Omdat je een andere keus hebt gemaakt dan er van je verwacht werd en diegene heeft daar een probleem mee? Omdat je een verkeerde keus hebt gemaakt en je hebt een ander daarmee gekwetst?
Wanneer je jouw hart volgt en er is iemand die er moeite mee heeft dan is dat een gevoel die bij die persoon hoort, niet bij jou. Jij hoeft je niet slecht te voelen omdat jij je eigen keuzes wilt maken, omdat je kiest voor je eigen geluk.
Wanneer je iets doet wat ervoor zorgt dat er een ander gekwetst wordt dam leer je ervan, je neemt de stappen die nodig zijn zoals bijvoorbeeld aangeven dat het niet jouw bedoeling was diegene te kwetsen. Je leert ervan en maakt andere keuzes, die beter voor je zullen zijn. Je gaat verder…
Schuldgevoel is een excuus voor jezelf om te blijven hangen in het verleden. Om jouw gevoel van falen te voeden. Om jezelf onderuit te halen, jezelf keer op keer te straffen.
Ik wil je vandaag als boodschap meegeven dat je bewuster om kunt gaan met deze emotie. Dat wanneer jij je ergens schuldig over voelt even stilstaat en gaat onderzoeken waar het vandaan komt, wat er is gebeurd, wat je ermee kunt en dan gaat ervaren hoe het is om los te laten en weer verder te gaan.
Je bent hier niet gekomen om ongelukkig door het leven te gaan, om de lasten van anderen continu met je mee te dragen en ze tegelijkertijd hierdoor de kans te ontnemen om er zelf iets aan te doen.
Wees je bewust dat jij de verantwoording draagt over jouw leven en neem die verantwoording, doe wat goed is en laat los.
Schud al die schuldgevoelens van je af en ga leven zoals het bedoelt is, met een vrije geest en verrukking over het leven.
Liefs, Lua