Op de één of andere wijze komt het veelvuldig voor dat wanneer iemand een probleem ervaart, het zij al een tijd of minder lang, dat men de oplossing buiten zichzelf blijft zoeken. Ergens wel logisch, want je ervaart al snel dat wat er mis gaat, zie je dat gebeuren aan de buitenkant.
En het is ook wel iets dat wel allemaal doen hoor! Ik kan ook behoorlijk foeteren zo nu en dan op bepaalde mensen of instanties omdat ik onrust erdoor ervaar, of gewoon belemmerd wordt door acties van anderen.
Ik heb nu ook zo´n week achter de rug. Vorige week ergens begon ik onrust te voelen. Er was van alles dat moest gebeuren, waar ik totaal geen zin in had. Nog geen eens enorme grote acties die ik moest doen, maar doodgewoon voor mij persoonlijk onzinnige tijdverspillingen.
Ik wil bezig zijn met wat ik leuk vind en dan zijn er helaas toch dingen die niet leuk zijn, of minder leuk zijn en die moeten echt gedaan worden.
Mijn valkuil is nog altijd dat ik een kei ben in uitstellen, of ik ga vluchten in andere dingen en doe schijnbaar net alsof al het andere er niet is. Echt werken doet dat niet, want hoe je het ook wendt of keert, je zal er toch een keer aan moeten geloven. De telefoontjes en brieven die geschreven moeten worden verdwijnen echt niet omdat ik net doe alsof het er niet is.
Zo bleek het belangrijk te zijn om mijzelf eens even goed aan te spreken, en gewoon gaan en dus actie ondernemen in wat er dan moet gebeuren wat er automatisch voor zorgt dat wanneer het gedaan is, ik verder kan met de dingen waar ik wel happy van wordt.
Zo moest ik onder anderen een bezwaar indienen betreffende een parkeerboete. Ik was goed boos eigenlijk, want ik had betaald en ook het betaal bewijs en dan moet ik ineens die tijd erin gaan investeren, terwijl dat mijn inziens nergens op slaat.
Zeker, dat denk ik ergens nog steeds, maar foeteren hierover zorgt er niet voor dat ik de boete niet hoef te betalen! Wat er wel voor kan zorgen dat dit opgelost wordt is dat stomme bezwaar schrijven, in een enveloppe doen en op de post.
Maar zo is het ook met allerlei taken die gewoon gedaan moeten worden en niks te maken hebben met anderen! De gang was nog steeds een zooitje door verbouwing praktijk, mijn tafel is verstopt onder dozen met papieren die uitgezocht moeten worden. En zo staan er nog wel meer van die minder-leuke-stomme-tijdverspillende-taken…pffff
Dus eigenlijk zelf actie ondernemen en niet zeuren of ervan uitgaan dat het vanzelf overgaat, of verwachten dat een ander dit voor je oplost? Ja eigenlijk wel….en hier gaat het over taken die gedaan moeten worden die minder leuk zijn en waar je dan geen zin in hebt.
Maar zo werkt het ook met de grotere dingen. Met heuse problemen die je leven behoorlijk kunnen dwarsbomen.
Neem verantwoordelijkheid voor jouw leven, ongeacht wat een ander wel of niet doet. Alleen jij kunt die keus maken over wat jij wel of niet wilt. Jij bent ten alle tijden verantwoordelijk voor jouw eigen leven.
Wachten tot de ander verandert is niet de oplossing, je legt je leven en jouw geluk in handen van de ander, en wanneer diegene blijft zoals die is, blijft jouw leven ook zoals het is!
Door de verantwoordelijkheid te nemen over hoe jij jouw leven wilt leiden, kun je overgaan in actie. Welke keuzes er genomen moeten worden om jouw doelen te behalen, maak ze!
Of het nu gaat om kleine taken die je echt niet leuk vindt of om flinke problemen, uiteindelijk komt het er altijd op neer dat wanneer jij niet tevreden bent, jij de enige bent die dit kan veranderen.
Dus, ook ik heb mijzelf in de actie modus geworpen. Brieven zijn geschreven, de zooi die nog in de gang lag, na verbouwen praktijk eindelijk opgeruimd en beetje bij beetje wordt de eettafel zichtbaarder! Nu kan ik eindelijk ook meer tijd vrijmaken om te gaan doen wat ik leuk vind.
Gekke is, had ik dit gewoon meteen gedaan, dan had ik hier bij lange na niet zo´n last van gehad als dat ik nu heb gehad.
Zal mij dit nooit meer gebeuren? Oh vast wel maar ik zal er zeker steeds meer op gaan letten, want inderdaad foeteren is even fijn soms, maar wanneer het te lang aanhoudt en ik mij niet prettig voel, is dat zeker een teken aan de wand om eens goed te gaan kijken naar wat ik doe…en niet blijven foeteren en dus wijzen naar alles wat om mij heen gebeurd!